-
1 explode
[ɪks'pləud] 1. vi 2. vtbomb powodować (spowodować perf) wybuch +gen, dokonywać (dokonać perf) eksplozji +gen; myth, theory obalać (obalić perf)* * *[ik'spləud] 1. verb1) (to (cause to) blow up with a loud noise: The bomb exploded; The police exploded the bomb where it could cause no damage.) eksplodować, wybuchać2) (suddenly to show strong feeling: The teacher exploded with anger; The children exploded into laughter.) wybuchać3) (to prove (a theory etc) wrong.) obalać•- explosive 2. noun((a) material that is likely to explode: gelignite and other explosives.) materiał wybuchowy -
2 burst
[bəːst] 1. pt, pp burst, vtPhrasal Verbs:2. vipipe, tyre pękać (pęknąć perf)3. n(also: burst pipe) pęknięta rura fto burst into flames — stawać (stanąć perf) w płomieniach
to burst into tears — wybuchać (wybuchnąć perf) płaczem
to burst out laughing — wybuchać (wybuchnąć perf) śmiechem
to be bursting with — container pękać od +gen; person tryskać +instr
a burst of energy/enthusiasm — przypływ energii/entuzjazmu
* * *past tense, past participle; see burst -
3 detonate
['dɛtəneɪt] 1. vi 2. vt* * *['detəneit](to (cause to) explode violently: This device detonates the bomb.) wybuchać, odpalać- detonator -
4 erupt
[ɪ'rʌpt]vi* * *((of a volcano) to throw out lava etc: When did Mount Etna last erupt?; The demonstration started quietly but suddenly violence erupted.) wybuchać- eruption -
5 break out
vito break out in spots/a rash — pokrywać się (pokryć się perf) plamami/wysypką
* * *1) (to appear or happen suddenly: War has broken out.) wybuchnąć2) (to escape (from prison, restrictions etc): A prisoner has broken out (noun breakout).) zbiec -
6 flare up
vi* * *suddenly to burn strongly: A quarrel flared up between them (noun flare-up) wybuchnąć, zabłysnąć -
7 blow up
1. vi 2. vtbridge, building wysadzać (wysadzić perf) (w powietrze); tyre pompować (napompować perf); baloon nadmuchiwać (nadmuchać perf); ( PHOT) powiększać (powiększyć perf)* * *1) (to break into pieces, or be broken into pieces, by an explosion: The bridge blew up / was blown up.) wylecieć, wysadzić w powietrze2) (to fill with air or a gas: He blew up the balloon.) napompować3) (to lose one's temper: If he says that again I'll blow up.) stracić cierpliwość -
8 tear
I 1. [tɛə(r)] nrozdarcie nt, dziura f2. vt; pt tore, pp torn 3. vito tear to pieces/to bits or to shreds — paper, letter, clothes drzeć (podrzeć perf) na kawałki or na strzępy; ( fig) person, work nie zostawić ( perf) suchej nitki na +loc
Phrasal Verbs:- tear out- tear upII [tɪə(r)] nłza fto burst into tears — wybuchać (wybuchnąć perf) płaczem
* * *I [tiə] noun(a drop of liquid coming from the eye, as a result of emotion (especially sadness) or because something (eg smoke) has irritated it: tears of joy/laughter/rage.) łza- tearful- tearfully
- tearfulness
- tear gas
- tear-stained
- in tears II 1. [teə] past tense - tore; verb1) ((sometimes with off etc) to make a split or hole in (something), intentionally or unintentionally, with a sudden or violent pulling action, or to remove (something) from its position by such an action or movement: He tore the photograph into pieces; You've torn a hole in your jacket; I tore the picture out of a magazine.) rwać się, drzeć się2) (to become torn: Newspapers tear easily.) pędzić3) (to rush: He tore along the road.) drzeć się2. noun(a hole or split made by tearing: There's a tear in my dress.) rozdarcie- be torn between one thing and another- be torn between
- tear oneself away
- tear away
- tear one's hair
- tear up
См. также в других словарях:
wybuchać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wybuchaćam, wybuchaća, wybuchaćają {{/stl 8}}– wybuchnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa a. IVb, wybuchaćnę, wybuchaćnie, wybuchaćnij, wybuchaćnąłem || wybuchaćchłem, wybuchaćnął || wybuchaćbuchł, wybuchaćnęła ||… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wybuchnąć — dk Va a. Vc, wybuchnąćnę, wybuchnąćniesz, wybuchnąćnij, wybuchnąćbuchnął a. wybuchł, wybuchnąćbuchnęła a. wybuchnąćbuchła, wybuchnąćbuchnęli a. wybuchnąćbuchli, wybuchnąćnąwszy wybuchać ndk I, wybuchnąćam, wybuchnąćasz, wybuchnąćają, wybuchnąćaj … Słownik języka polskiego
eksplodować — ndk a. dk IV, eksplodowaćduje, eksplodowaćował «wybuchać, wybuchnąć, rozrywać się, rozerwać się, pękać, pęknąć z hukiem» Eksplodował gaz ziemny. Bomba eksplodowała. Materiały wybuchowe eksplodowały. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
implodować — ndk a. dk IV, implodowaćduje, implodowaćował «wybuchać, wybuchnąć do środka» Implodują gazy w galaktyce. Implodowała lampa kineskopowa. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
